Vijf dagen lang hebben ze ons veel te vroeg gewekt. Eerst floot hij luid het Wilhelmus, daarna kwam zijn vrouw met de koffie en kreeg Frans Bauer het woord. Maar vanochtend, het is nog amper licht, klinken er andere geluiden uit de tent van de buren. Ik steek mijn hoofd naar buiten en ben meteen wakker: ze vertrekken!
De buurvrouw heeft duidelijk haast. Als haar man niet meteen de enorme bungalowtent weet te ontmantelen zegt ze vinnig: ‘Jan, je weet dat we nog ver moeten rijden vandaag.
Vijf dagen lang heeft Jan vooral gezwegen, maar nu schreeuwt hij: ‘Begin je weer? Ver! Ver! Weet je wat ver is? Met het vliegtuig! Da's pas ver!’