Terschelling, begin 60’er jaren.
Ik (een jaar of 10) mag met mijn vader mee naar de haven, waar hij met een van de vissers iets wil bespreken.
Staande op de kade leunt hij tegen het schip. Ik doe hem na. Helaas merk ik pas als het te laat is dat dit stoerder leek dan was: langzaam maar zeker wordt de afstand tussen kade en schip steeds groter. Met mijn 1 meter 50 kom ik lengte tekort om dat nog te overbruggen.
Op het laatste moment heeft mijn vader door wat dreigt te gebeuren: hij doet een greep opzij en weet me zo voor een val tussen wal en schip te behoeden.