Dinsdagochtend na een ouderavond, 9 uur. Ik sta met havo 3 woordenschat te doen en wil hun uitleggen wat reikwijdte betekent. ‘Dit woord ken je van biologie!’ Ik spreid mijn armen en zie wat glazige blikken, het is nog vroeg. ‘Er gaat geen belletje rinkelen? Grote vogels?’ Een paar leerlingen hebben ’m door. Een minuut later is de hele klas elkaar met gespreide armen aan het opmeten om te controleren of je inderdaad zo lang bent als je eigen reikwijdte. Had ik niet verwacht, toen ik vanmorgen slaperig de school weer in liep. En ze vergeten nu ook nóóit meer wat reikwijdte betekent.