Een hondje, klein en lief. Zo klein dat je hem niet zou zien lopen. Vroeger werd hij verwaarloosd, wij vingen hem op.
Een soort van tijdelijk mandje. Het hondje was bang en onzeker, dat is wel normaal.
Mensen die je pijn doen, je niet zien voor wie je bent. Dat is begrijpelijk, toch?
De tijd was aangebroken, hij werd geadopteerd. Ik liet hem niet gaan.
Zijn mandje blijft nu bij mij thuis staan.