Ik was laatst op de luchthaven. Ik voel me al nooit compleet op mijn gemak tijdens de paspoortcontrole, maar deze keer spande de kroon. Een man in een doorzichtig hokje, die met een net iets te gefronste wenkbrauw je paspoort bekijkt en vervolgens naar jou loopt te staren alsof je waarschijnlijk van plan bent een groot misdrijf te begaan. Ik ga die paar seconden altijd mijn naam en geboortedatum na. Ik herhaal het een paar keer in mijn hoofd voor het geval ik gecontroleerd word. Nieman, 2002. Nieman, 2002. De man vroeg me niks, maar keek me aan en zei: ‘Zo, jij ziet er goed uit voor je leeftijd.’ Ik wist bij mijn god niet, wat ik daarop moest zeggen.