Die dag dat ik in Hongkong stond te wachten op de shuttlebus naar onze flat was het erg druk op het treinstation. Het was een komen en gaan van reizigers, toeristen, verkopers, evangelisten en uitdelers van reclameblaadjes. In het begin zei ik nog vriendelijk ‘nee, bedankt, ik heb al een internet abonnement’, en ‘nee, mijn kinderen hebben geen Engelse les nodig!’ Daarna werd ik ongeduldig: ‘nee, ik ben niet geïnteresseerd in de Bijbel’, en een beetje boos: ‘nee ik wil geen nieuw parfum!’ Uiteindelijk kwam er weer iemand, en ik begon al best wel geïrriteerd ‘nee, niet...’, toen ze vriendelijk zei: ‘De bus is er!’