De zaal was gevuld met doorsnee publiek. De cabaretier was snel, snedig en uitermate wendbaar. En vooral erg grappig, hoewel niet iedereen overal om kon lachen. Ze bespeelde het publiek en verdeelde dat anderhalf uur lang in wisselende kampen. Grappen over Wilders waren voor links, over Timmermans voor rechts, om grollen lachten ouderen, de helft bulderde om geopolitiek en de andere helft om Amsterdam-Zuid. Afwisselend kneep of kietelde ze het publiek. Na de voorstelling keek iedereen elkaar verrukt aan. Ik had gelachen om anderen, anderen om mij en ik besefte weer eens dat humor de allervriendelijkste vorm van verbroedering is.