Elke ochtend zie ik dezelfde vrouw in de trein. Ze kijkt altijd naar haar gsm, met een kromme rug en schoenen uit. Deze ochtend duwde ze haar schoen naar me toe alsof het niet expres was. Ik raapte haar schoenen van de grond af. Maar toen ik de schoen vast hield. Riep ze uit het niets: ‘Die jongen steelt mijn schoen, "help me, help me!’ Gelukkig was er niemand in de wagen en hoorde niemand het vreselijk geroep. Het was de eerste keer dat we oogcontact hadden.