Op een warme zomerdag, toen ik vijf jaar oud was, ging ik met mijn ouders naar een pretpark. Het was een spannende dag vol vrolijke kleuren en leuke muziek. Maar op een gegeven moment raakte ik verdwaald. In plaats van in paniek te raken, bleef ik rustig op mijn plek zitten. Mijn ouders vonden me gelukkig snel terug, en hun opluchting was zichtbaar.
Deze ervaring is me altijd bijgebleven. Nu, wanneer ik met vrienden naar een pretpark ga, ben ik altijd alert en kijk ik regelmatig of iedereen erbij is. Ik voel me verantwoordelijk en wil niet dat iemand verloren loopt. Het is vreemd hoe een simpele gebeurtenis zo’n grote impact kan hebben op mijn zorgen voor anderen.