Op een tuinverjaardag krijg ik een hard plastic aardbeienijsje van 2,5-jarige Luana.
‘Wat kost het?’
‘Stenen.’
Ik selecteer twee kiezelsteentjes uit het siergrindpad. Luana opent het ijsje, doet de twee steentjes in het hoorntje. Nu geeft ze me alleen nog de halve roze bol. ‘Die is voor jou.’ 
Ceremonieel is het, ik voel me uitverkoren. Terugreizend met de trein haal ik twee harde zakenlessen uit deze interactie. Namelijk:
1. steek al je eerste opbrengst direct weer in je product. 
2. wanneer je eenmaal een klant aan je hebt gebonden, pas je bijna ongemerkt krimpflatie toe, voor dezelfde prijs geef je minder product.
Op de fiets naar huis rijd ik diep in de reclamefuik, want ik proef het al, aardbeienijs.