Een verzorgingshuis, daar wilde mijn oma nog niet dood gevonden worden. Sinds vorig jaar alzheimer is vastgesteld en mijn moeder inmiddels bijna dagelijks moet uitrukken omdat er per ongeluk een gasfornuis aanstaat of een volledige maaltijd op mysterieuze wijze in de prullenbak is beland, is ze zelf ook tot het inzicht gekomen dat er geen andere optie meer is.
Vandaag werd ze ingeschreven, er staat één iemand voor haar op de wachtlijst. Gelukkig is ze ondanks de dementie op de meest cruciale momenten helder van geest. ‘Goed, dan moeten er nog twee mensen doodgaan.’