Mijn kleinzoon van vier jaar is aan het strandje bij een meer aan het graven met een schep met lange steel. Ik ben vlakbij. Plotseling stopt hij, kijkt naar het meer en zegt: ‘Dit meer heb ik gegraven, toen was ik groot.’ En na even peinzen: ‘Want zo gaat het hè; groot, klein, groot, klein!’
En hij gaat weer verder met graven.