Mijn portemonnee zit niet in mijn tas. Ik kan hem alleen kwijtgeraakt zijn in de supermarkt. Terug dus. Bij de balie is geen portemonnee afgegeven.

Later op de ochtend belt een onbekende vrouw met de mededeling dat haar moeder mijn portemonnee heeft gevonden. Ik kan hem komen ophalen.

Bij het genoemde adres gaat de deur al open voor ik een stap op het tuinpaadje heb gezet. Een kleine, tengere vrouw reikt me mijn portemonnee aan met de woorden: ’Ik heb hem voor de zekerheid maar meegenomen want je weet niet wat ze er anders mee doen.’ Ik bedank haar hartelijk.