Ze stapt bij me in de lift. Armen vol potjes met fris voorjaarsgroen nog in de fase van ontwikkeling, om binnenkort voluit te gaan stralen. Ik zeg: ‘Op het eerste gezicht, verrassing voor je moeder.’ Ze knikt en zegt glimlachend: ‘Goed gezien, eigenlijk best mooi om als familie zoveel overeenkomst met elkaar te delen. Ik ben nu de middelste van drie generaties.’
De liftdeur schuift alweer open. Ik heb mijn bestemming bereikt, zegt ze: ‘U een prettige dag toegewenst met veel zonneschijn.’

Zo'n ontmoeting, zo onverwacht is een dag om te omarmen.