De hitte stoomt nog na op het meer, ik klap het stoeltje open in de schaduw. Op de dijk is geen verkeer, het water wordt bevaren door twee verliefde zwanen. Ze houden halt bij de begroeide helling. Het mannetje bereidt de pluk van wilde bloemen voor, dat is het beeld in de overlappende cirkels van mijn verrekijker. Ik verzin een bijhorende tekstballon met zijn mijmering (‘hoeveel bloemen zijn er nodig voor de mooiste ruiker’) en in een tweede tekstkader bij haar smalle hals het woordboeket dat ze zou willen uitspreken. Ze kust zijn snavel met de hare. Ik neem met de telelens een foto van het koppel, zend de close-up in voor de themawedstrijd 'zonder woorden'.