Een bestelwagen rijdt langzaam achteruit een zijstraat in. Verderop gaat een fietser terugtrappend over de brug, een moeder met kind verschijnt ruggelings in mijn blikveld en ineens begrijp ik het: de tijd loopt terug!

Dus nu schrijven! Ik schuifel achterwaarts mijn woonkamer in, de gang door, naar mijn werkkamer. Mijn computer haalt zichzelf uit slaapstand. Met kloppend hart til ik mijn vingers van de toetsen en daar verschijnen, van rechts naar links, de woorden van mijn meesterwerk, van plot naar proloog. Wat een magistrale tekst!

Buiten wordt getoeterd en geroepen, er is wat aan de hand daar. Op hetzelfde moment ben ik bij de eerste zin en sluit het document zichzelf af. Als ik het weer open, is het leeg.