Als mijn kinderen dreigen te bezwijken door verleidingen van influencers, reclamefolders of tv-commercials roep ik steevast ‘Haha, reclame, daar trappen we mooi niet in!’ Beetje bij beetje lijkt de mediaopvoeding zijn vruchten af te werpen. Steeds vaker hoor ik ze teleurgesteld tegen zichzelf mompelen ‘zeker weer reclame’ als ze zich vergapen aan lekkers en moois dat voorbijkomt. Als tijdens het avondeten de voordeurbel gaat, sprint de oudste naar de voordeur. Tot mijn verbazing word ik niet geroepen maar gaat de deur met een klap dicht. ‘Wie was dat?’, vraag ik nieuwsgierig. ‘Oh, iemand met een collectebus’, zegt ze. Als ik vraag waarom ze niks gegeven heeft zegt ze: ‘Natuurlijk niet. Ik zei, ‘haha, reclame, daar trappen we mooi niet in!’’