Onverwacht stond een groepje Duitsers voor de balie van museum Huis Doorn, de laatste woning van de laatste Duitse keizer. De Duitse rondleiding was voorbij.
‘Wil jij ze rondleiden?’ vroeg de baliemedewerkster, ‘Ze zijn heel aardig.’
Al tien jaar ben ik rondleider in het museum, maar het was lang geleden dat ik redelijk Duits sprak. Desalniettemin ging ik beschroomd van start.
Eigenlijk ging het best goed, tot halverwege.
Ik wees naar het mausoleum in de tuin en zei: ‘Dort liegt der Kaiser in seiner Kiste.’
Even was het stil, toen brak er een luid gelach uit. Het bleek dat ik had gezegd: ‘Daar ligt de keizer in zijn doos.’
Bij de uitgang kreeg ik twintig euro fooi.