Bij mij hoor je geen scherpe snip! maar een doffe plof.

Niet rampzalig, maar voor de klas wel wat onhandig. Ik redde het met klappen, liedjes, namen noemen.

Een kleuter gaf me ooit, onsuccesvol, bijles: ‘Heel makkelijk juf, kijk zó!’ Snip-snap! 

Hoewel ik geen les meer geef, werd ik recent toch geconfronteerd met mijn vingerknip onbekwaamheid.

Ik bezoek tegenwoordig regelmatig poëzieavonden. Hoor je tijdens een open mic, een rake zin, dan geef je als waardering een snap! zo leerde ik.

En daar zat ik, flfff! Plfff! Na afloop klap en juich ik weliswaar extra luid, maar dit kan zo niet langer...

Kijken welke kleuter tijd heeft voor vingerkniples.