Frankrijk, een prachtige campingplaats met zeezicht. Onze gloednieuwe tunneltent maakt me trots. Strand, zeelucht, gekrijs van meeuwen en ontbijten in de buitenlucht. Ik word wakker in het holst van de nacht. De wind beukt met kracht onze tunneltent in. Het blauwe grondzeil golft omhoog als een stormende zee. Met alleen een onderbroek aan controleer ik de scheerlijnen. Ik maak mijn vrouw wakker. In de slaapzak luisteren we naar de storm die het vredig ademen van onze kinderen overstemt. Een lichte angst spoelt over ons heen. Ochtend. De zon schijnt. Het waait nog steeds. Op zee zie ik een kitesurfer. Een oud gezegde borrelt op: ‘De wind kun je niet veranderen, maar hoe je zeilen staan bepaal jezelf’.