Ik loop door mijn oude basisschool, de gangen vol met herinneringen en minderingen in plezier. Elke stap een terugblik van een tijd waarvan ik nooit dacht dat hij ten einde zou komen. Lokalen vol herinneringen aan lachen en aan onnodige strijd. Vrienden die ik nu mis, want ‘we houden wel contact hè’ ging verloren in het leven gevuld aan een aftikkende klok van tijd. Dus wandel ik nog een paar stappen verder, zodat het voelt alsof deze plek weer deel uitmaakt van mijn dagelijkse ritueel.