Na de crematie komen we bijeen in de aula van het crematorium en halen herinneringen op aan de overledene. Koffie en thee wordt langsgebracht en de bijeenkomst begint te lijken op een reünie van oude vrienden. Je kunt de stemming bijna jolig noemen, anekdotes vliegen over de tafel heen en weer. Een berg aan verhalen, gekleurd door een zekere nostalgie, wordt afgegraven.

De koffiedames keren terug met een schaal vol plakken cake.

Na een kleine aarzeling, bedank ik en wuif de schaal verder. Een man aan de andere kant van de tafel kijkt me aan en zegt: ‘De cake hier is heerlijk hoor, of ben je soms bang dat ze ‘m in dezelfde oven bakken?’