Het is een stervenskoude winter.
Er kan eindelijk worden geschaatst.
De scholen geven zelfs ijsvrij.
Onze kleinzoon Pieter is drie en heerlijk getogen in de warmte van Curaçao.
Wekelijks zijn wij sinds kort een dag samen.
Wij passen dan op.
Op de brede sloot voor onze deur wordt geschaatst.
Pieter wil dat ook. Heel erg graag zelfs.
Pappa en mamma vinden het goed.
Wij geven hem schaatsjes. Met dubbele ijzertjes!
Wij moedigen hem voorzichtig aan.
Vanaf de steiger kijkt hij peinzend naar het bevroren 
kristalheldere water. Het is vroeg en nog stil om ons heen.
Oma zegt dat Pieter het best zou kunnen proberen.
Hij kijkt haar aan.. ‘Oma toch maar niet... Er komen misschien krasjes op!