De straat waar ik woonde, was een grote familie. Ooms en tantes noemden we de buren, maar twee huizen verder woonden pa en ma Visser. Als de zon scheen, zaten ze onder hun balkon in de voortuin. Pa met zijn pijp, ma met haar breiwerk, fles jenever bij de hand. Fietsen kon ik inmiddels als de beste. De stoep was mijn parcours. Aan mijn woordenschat moest ik nog werken. ‘Kutwijf, kutwijf, kutwijf’ schijn ik een hele middag geroepen te hebben, terwijl ik op mijn driewieler voorbijreed. Pa Visser had zijn pijp gebroken en ma had een paar steekjes laten vallen. Lachend brachten ze mijn moeder op de hoogte.