Heel even kijk ik je in je blauwe ogen aan. 'Oke, dit is het moment.' Met klamme handpalmen zet ik een stap vooruit. Ik leun licht voorover terwijl ik mijn lippen tuit. Ook jij komt dichterbij. De spanning loopt op als ik mijn hoofd een beetje naar links draai. Maar dan... draai jij je gezicht naar jouw rechterkant. En hoewel ik de lucht wilde zoenen, raak ik je lippen en tot mijn grote spijt weet ik het zeker: bij de volgende verjaardag geef ik mijn schoonmoeder toch maar een hand.