Laatst was ik in het ziekenhuis waar ik, na een hartkatheterisatie, een paar uur moest verblijven op de hart lounge. Het was die ochtend een echt mannen gebeuren aan de grote leestafel en er werd volop gepraat over alle misstanden in de wereld en eenieders ongemakken. Zo ook door een grijsaard met rollator en een grote reistas, want hij kwam zojuist terug van een opname. Hij nam het liefst het hoogste woord. Plotseling ging zijn mobiele telefoon af. Hij mopperde tegen de beller dat hij net ontslagen was en nu in de hartlounge wachtte op een behandeling. Hij zou nog bellen. Kortaf nam hij afscheid en bromde geagiteerd: 'Ze weten je goddomme altijd te vinden!'