Vader was niet altijd even geduldig. Toen hij hoorde van mijn wens om ooit een hond te hebben, is hij meteen zelf op zoek gegaan.
Na een paar weken kwam hij langs met Billie Marleen.
Ze leken op elkaar: voorop willen lopen, grijs, grote oren en altijd honger.
Ook waren ze allebei een tikje vals.
Dit laatste trekje heb ik maar weggelaten in mijn uitvaartspeech op 23 maart van dit jaar. Eert uw vader en spreek met respect over hem: zo hoort het.

Ik zeg altijd u
tegen mijn grijze vader
de oude rukker.