Met mijn maandagochtendhoofd klap ik het deurtje van de tankdop dicht. Ik draai me om, maar word met een ruk terug tegen mijn auto gekwakt. Het hengsel van mijn jas zit vast tussen het deurtje en ik krijg hem niet los. Ik reik naar de hendel onder de stoel in mijn auto, maar ik kan er net niet bij en ik val. Bevrijd me uit mijn jas, trek aan de hendel bij de stoel en mijn jas valt op de grond. Trek mijn jas weer aan en klap het deurtje dicht. Dan zie ik de bestuurder van het wachtende busje achter mij. Er lopen tranen over zijn wangen van het lachen. Ik buig. Heeft tenminste íemand nog een leuke maandagochtend.