Terug van het Japanse Esperantocongres zie ik in de keuken van Yoyogi YH Constant, een Zwitser, weer. Een kennismakingsronde in het Engels met aanwezige gasten is gebruikelijk. Met Constant spreek ik Nederlands, zijn moeder is Nederlandse. Een derde komt erbij: Marieke uit België. Ook Michael uit Wenen schuift aan. Met zijn zelfgeleerd Afrikaans, vormen wij een leuk viertal. Wij hebben iets losgemaakt bij het Australische echtpaar. In nagenoeg perfect Nederlands voegen zij zich bij ons en gezessen praten wij verder. Zij zijn zeventien jaar geleden naar Australië geëmigreerd. De overige gasten staren ons aan en beginnen te fluisteren. Een vraagt welke taal wij spreken. Trots vertel ik dat het ‘Dutch’ is, geen ‘double Dutch’. Verbazing alom. Ik geniet ervan.