‘Je moet de QR-code scannen’, zegt de ober wanneer ik hem vraag welke cocktails ze hebben. ‘Dan zie je de menukaart.’
‘Doe anders maar een mojito,’ zeg ik snel. Ik hou niet van QR-codes.
‘Bestellen doe je ook via de app.’
‘Maar je staat hier nu.’
Hij knippert verwoed met zijn ogen. Wanneer hij even later terugkomt met mijn cocktail, zegt hij dat het goed is voor één keer.
Ik probeer me niet te ergeren aan zijn toon, zuig op het al slap geworden, papieren rietje en kijk naar de andere bezoekers van deze zogenaamd hippe zomerbar. Sandalen, korte kleedjes en kleurrijke shorten, maar vooral: veel gezichten die verlicht worden door het scherm van een smartphone.