Mijn hand zweeft boven de linkermuisknop. Soms weet je niet dat je ergens behoefte aan hebt, tot het je leven binnenwalst.
Ik beschouw mezelf als een nieuwsgierig iemand die veel vragen stelt en oprecht geïnteresseerd is in de antwoorden, maar ik kan me werkelijk geen gelegenheid herinneren waarop ik ooit aan iemand vroeg: ‘Wat heb jij gisterenavond gegeten?’
Het is me dan ook een raadsel waarom ik op die vind-ik-leuk knop duw bij het zien van die foto van vegan, glutenvrij stoofvlees met handgesneden frieten van zoete aardappel die mijn voormalig kinesist kunstig op haar bord rangschikte.
Misschien heb ik gewoon honger.