Ik loop weer heerlijk thuis te zijn

mijn innigst ikje luister rijk

de telgang ver bewust voorbij

de maalstroom van het slijk.

En zie en hoor, daar zijn ze al

guirlandes woorden, zalig zacht

ze knispervonken menig tal

zo onbezonnen nooit gedacht.

Achter pc, nog in de sfeer

zo graag getoetst, geperst

denk ik, ontroest: dat vers

hoe ging dat ook alweer?