Hoe een mac werkt hoef je hem, mijn verkering, niet te vertellen. Deze zeventigplus geleerde – met een never ending wetenschappelijke gedrevenheid – publiceert zijn onderzoeken al jaren digitaal.
Via 9292 weet hij hoe hij met ov het komende congres kan bereiken: per trein, bus en een flink stuk lopen.
‘Taxi, misschien?’ opper ik. ‘Hoe ver is ’t van het station?’
‘Geen idee. Even kijken op de kaart. Verdorie, waar is mijn curvimeter?’
Een uur later, bij een wetenschappelijk-instrumentenantiquariaat in De Hallen, overhandigt de winkelier hem een zorgvuldig ingepakte vintage curvimeter.
Morgen laat mijn verkering – tussen virtueel wereldverkeer door – het wieltje over de Michelin-kaart rollen om te beslissen of een taxi naar het congrescentrum verantwoord of overdreven is.