Zonder het te vragen pakt hij de NRC van tafel. Ik heb een boek voor mijn neus.

Terwijl hij luid bladert voel ik mijn nieuwsgierigheid toenemen. Ik keek er net nog zo naar uit om dit hoofdstuk uit te lezen.

Hij laat het economiekatern op de grond vallen en pakt deze nonchalant weer op. Ik neem een afgemeten slok van mijn koffie.

Dan zegt zijn partner godzijdank dat het tijd is. Hij legt mijn krant langzaam terug en vertrekt.

Zijn afwezigheid geeft me de kans om weer in mijn verhaal te komen. De ontwikkelingen laat ik nog even voor wat ze zijn.

Tot de vragen zich onherroepelijk aandienen: wat zal hij eigenlijk gelezen hebben, en wat vónd hij ervan?