Wij eten al jaren één keer per week ‘iets’ met granen als couscous, bulgur of mijn persoonlijke favoriet: quinoa. Ik houd vol ondanks aanhoudend protest van de kinderen die zeker weten dat andere ouders wel van hun kinderen houden en wel normaal koken. Zelfs op vakantie in Frankrijk ontspringen ze de dans niet: in het slaperige dorpje waar alles dicht is behalve de supermarkt, staat er quinoa in het bioschap. Gelukkig gaan we ook een avond uit eten. Nadat iedereen heeft gekozen, bestel ik in m’n mooiste Frans nog een glaasje Pinot Noir. Als ik me weer omdraai kijken m’n kinderen me verbijsterd aan. De oudste rolt met z’n ogen en verzucht ‘ja hoor, en mama wil weer quinoa!’