Ik zit naast mijn moeder in de familiekamer van het verpleeghuis. Tegenover ons zit Lotte. Lotte is net als mijn moeder een heel oude dame met een versluierde geest. Lotte buigt zich naar mij toe en wenkt mij dichterbij te komen. Wanneer mijn hoofd vlak naast dat van haar is fluistert ze: ‘Weet je wat ik wel heel graag zou willen?’ ‘Wat zou je graag willen Lotte?’ vraag ik. ‘Ik zou wel heel graag een nachtje naast jou willen liggen.’ Ik zeg: ‘Lotte, het is een verleidelijke gedachte, maar we gaan het niet doen. Mijn vrouw vindt dat vast niet goed.’ Lotte tuit beteuterd haar lippen en lacht dan haar paar overgebleven tanden bloot. ‘Wat jammer’, zegt ze.