Hij zit in de zon op een bankje. ‘Wat een rotweer, hè’, grapt hij onder een strakblauwe hemel. Hij ziet er flink gebruind uit, geplooid gezicht, ik schat hem tussen de 55 en 70 en hij biedt me een shaggie aan. Meteen barst hij los: ‘Ik ben ‘in between’’. Hij was advocaat, had werknemers en een kostbare leefstijl tot hij er achter kwam dat hij veel meer uitgaf dan er binnenkwam. Zijn oplossing: overal mee stoppen. En nu moet hij kiezen tussen een schuldenregeling of weer gaan werken.

Ik wens hem sterkte met zijn keuzes maken.

‘Tot ziens he!’ roept hij me achterna. ‘En het is Kees met een C!’ Ik zie hem een blik bier uit zijn zak halen.