Gisteren was ze jarig, ze is zes jaar geworden. Mama is wat trots op haar grote meisje. Ze mag naar groep drie, waar alle kinderen zes zijn.
Nu zit ze stilletjes op de bank in de voorkamer, het hoofd in haar handjes en dikke tranen biggelen over haar wangen. 
‘Ben je niet blij?’ vraagt mama.
Ze zucht héél diep.
‘Ik ben niet blij, ik ben bang. Ik voel me een kruimeltje van een heel groot brood.’