Ik ben de gelukkige drager van twee gehoorapparaten. Een paar maanden geleden nog helemaal gereviseerd en optrimaal afgesteld.
Ondanks die hulpmiddelen hoor ik om me heen van die rare dingen. Mensen lispelen en smispelen maar wat. Lachen zonder dat ik begrijp waarover. Praten over trombones en leguanen terwijl die nergens te bekennen zijn.
Laatst hoorde ik cholesterol, waar de spreker golfstroom bedoelde. Nou ja, dat werd tenminste nog opgehelderd.
Vooraf zeg ik: ‘Let op, ben een beetje doof.’ Toehoorders vergeten dat dan en zitten gaandeweg weer heerlijk te smispelen. Ik laat het geworden. En als ik heel nieuwsgierig ben gooi ik er een ‘Wat zeg je?’ doorheen.
Maar dat moet je ook weer niet overdrijven.