In 1998 woonde ik met mijn gezin in Boston. Teneinde ons American Dream-gevoel te bevorderen schaften wij ons een oude Buick aan, zo een met fauteuils in plaats van stoelen. Al gauw echter was er onraad: rook onder de motorkap. Snel naar een garage. De garagehouder zei Nederlandse roots te hebben, maar zijn naam klonk Frans: Moussad. ‘I don’t know how to pronounce it, but it used to be spelled like this.’ Waarna hij MUSSERT op een papiertje schreef. Op zijn verzoek leerde ik hem de Nederlandse uitspraak van zijn naam. ‘My parents changed their name when they came here 50 years ago, don’t know why.’ Mijn offerte indachtig beet ik op mijn tong en had ook ik geen idee.