Blijf zo lang mogelijk op de sporen staan, ook als je de trein aan ziet komen. Zo liep het spelletje, elk om beurt. Hij en ik. Ik won die middag. De machinist toeterde wanhopig toen de dreun van het aanstormende metaal diep in mijn botten trilde. Later drong het tot me door. Hij heeft me gered. Mijn leven dus. Hij sleurde me de doornstruiken in. In de berm vulde de windstoot van zeven ton staal mijn tienerlijf, tot het pijn deed. Dat doet het nog steeds.