Mijn vader staat stil bij een foto van de voormalige pakhuizen op het KNSM-eiland. ‘Je opa werkte daar als magazijnmeester’, vertelt hij. ‘Hij zag hoe de Duitsers tijdens de oorlog de haven leegroofden. Hij vond dat de spullen beter in zijn eigen zakken konden verdwijnen dan in de zakken van de moffen. Hij sleepte allerlei zooi mee naar huis. Dat ruilde hij weer voor alles en nog wat. Zo sjacherde het gezin de oorlog door. Op de dag kwam hij thuis met een stapel vlaggen, die bedoeld waren voor de vrachtschepen van de Koninklijke Nederlandse Stoomvaart Maatschappij. Je oma naaide er onderbroeken van. In de oorlogsjaren hing het rood-wit-blauw om mijn vlaggenstok’, zegt mijn vader.