Londen. Bank Holiday. In het Natural History Museum is het zo druk, het lijkt wel Tetris. Snel kantelen en dan passen we er nog bij.

We banen ons een weg onder het geraamte van de blauwe vinvis door, langs de T-Rex, door de gangen. Ik sta in een hal en zie alleen maar onbekende mensenlijven. Het lijken er steeds meer te worden. Ik raak mijn gezin kwijt. Ik bescherm mijn hoofd met mijn handen, knijp mijn ogen dicht en zak tegen een muur aan.

Dan voel ik een sterke arm om mijn schouder. ‘Kom maar, mamma.’ Ik kijk omlaag en zie hoe mijn ene voet zich voor de andere zet. Buiten laat ik mijn handen weer zakken. Level gehaald.