Spreekuur hormoonziekten in het ziekenhuis. Een grote man zit voor mij. Die dag heb ik de diagnose gesteld, acromegalie, met het schaamrood op mijn wangen, want de uitslag van het bloedonderzoek was al een halfjaar bekend. De behandeling had ik dus onnodig uitgesteld. Ik laat mijn spijt daarvoor duidelijk blijken en biedt hem mijn excuses aan voor het ‘doctors delay’. ‘Ik zit daar echt mee’, heb ik hem verteld.
's Avonds wordt er thuis aangebeld door een man met een enorme gestalte. Mijn patiënt. Hij biedt mij een grote bos bloemen aan met de woorden dat hij het zo zielig voor dokter vond. Van die verlate diagnose.