Op een dag kwam ik de volle wachtkamer van mijn huisarts binnen en nam plaats. Nog maar net nadat ik was gaan zitten wees een jongetje tot verbazing van zijn moeder met een priemend vingertje in mijn richting, stond op en riep zo hard als hij kon: Opa!!!!

Ik keek naar hem en toen drong het tot mij door. Hij bedoelde mij, een voor hem wildvreemde...

Ik, destijds een vijftiger en kinderloos, viel er inwendig even stil van en wist: Nu ben ik pas echt oud!