Gedichtenwedstrijd in de stad. Ik haal de halve finale. Twee weken later: kleine zaal van het theater. Als ik in de spotlights geïnterviewd word door de stadsdichter voel ik me een hoofdpersoon in Zomergasten. Ik deel nog net geen handtekeningen uit.  

Alle finalisten komen in de poëzieroute door de stad. Mijn gedicht hangt op een A-locatie, schuin tegenover het raadhuis. Tussen twee betraliede, vettige keukenramen van een eetcafé. Een week later wil ik mijn fiets onder het gedicht parkeren. Er is geen plaats. Er staan vier dixies en drie plaszuilen op mijn A-locatie. Waalwijk maakt zich op voor het Halve Zolenfestival. Met een enorme grijns zet ik de fiets naast de dixies. Mijn gedicht heet ‘Passend’.